Dla wszystkich

[Tiara]

Oto padok dla wszystkich koni z oÂśrodka.

[Tiara]

El wprowadzi³a mnie na padok i puœci³a. Z kuœtykaniem pogalopowa³am na drugi koniec. Stanê³am dêba wierzgaj¹c przednimi nogami. Stanê³am i dalej z kuœtykaniem przegalopowa³am w jeszcze inne miejsce. Gdy siê uspokoi³am zaczê³am doœÌ spokojnie siê paœÌ.

[Delilora]

Gdy tylko mê¿czyzna po wprowadzeniu go na padok zdj¹³ mi ten przeklêty kantar ruszy³em galopem wykonuj¹c olbrzymie ko³a i rozprostowuj¹c zasta³e koœci. Z moich nozdrzy wydobywa³a siê mgie³ka pary, a pod ciê¿kimi kopytami skrzypia³ œnieg. Zarzuci³em g³ow¹ zwalniaj¹c i pok³usowa³em do andaluzki prowadzony ciekawoœci¹ i zainteresowaniem paniami :3. Zatrzyma³em siê kilka metrów od niej parskaj¹c i kiwaj¹c g³ow¹. Nieco jednak zniechêci³ mnie widok rannej nogi u klaczy. Unios³em wysoko nozdrza i wci¹gn¹³em masê zapachu pochodz¹cego od niej w celu zbadania czy ma rujê. Zawiod³em siê jednak i rzucaj¹c ³bem odwróci³em co jednak mia³o byÌ tylko sprawdzianem umiejêtnoœci dla andaluzki. Co poka¿e temu majestatycznemu ogierowi?

[Tiara]

Podnios³am ³eb i popatrzy³am z zaciekawieniem na ogiera. Stanê³am dêba na dwóch tylnich nogach. Jeszcze mnie bola³a noga, ale nie zwa¿a³am na to uwagi. Rana by³a prawie zagojona. Wierzga³am przednimi nogami, a z pyska wydobywaj¹c donoœne r¿enie. Stanê³am twardo na wszystkich nogach i ruszy³am galopem wczeœniej strzelaj¹c baranka. Niestety jeszcze trochê ula³am, co by³o jednak widoczne. Przebieg³am przez ca³y padok galopem, po czym wróci³am do ogiera. Gdy przechodzi³am ko³o niego uszczypnê³am go w ³opatkê. Stanê³am doœÌ blisko niego czekaj¹c na jego reakcjê.

[Delilora]

Strzeli³em barana, gdy tylko klacz siê ruszy³a. Bieg³em ci¹gle za ni¹, nie wyprzedzaj¹c jednak znacznie spowolnionej przez rann¹ nogê andaluzki. Kilka razy jednak sprawnie podbiega³em do niej podgryzaj¹c w ³opatki i zad po czym zwalnia³em sprawnie nim towarzyszka zd¹¿y³a zareagowaÌ. Zatrzyma³em siê na œrodku padoku zni¿aj¹c ³eb i oddychaj¹c g³êboko, a jednoczeœnie uwa¿nie obserwuj¹c poczynania siwki. Unios³em ³eb, razem z ogonem i pod¹¿a³em za ni¹ wzrokiem nie ruszaj¹c siê jednak z miejsca.

[Tiara]

Nie zwróci³am zbytniej uwagi na jego drobne zaczepki. Tylko na tyle go staÌ.? Myœla³am, ¿e taki ogierek coœ potrafi lepszego, choÌ to co pokaza³ w boksie robi ma³e wra¿enie. No có¿, jak bêdzie chcia³, to poka¿e coœ wiêcej. Prychnê³am, co by³o wyraŸnym znakiem dla niego "Poka¿ coœ lepszego!"

[Delilora]

Gdy klacz przesz³a kilka metrów ode mnie drgn¹³em i rzuci³em siê za ni¹ w pogoù skocznym i energicznym galopem. Chcia³a wiêcej, to i wiêcej bêdzie mia³a. By³em du¿o szybszy z uwagi na rann¹ nogê andaluzki wiêc bez wiêkszych problemów zatoczy³em wokó³ niej pó³kole wybiegaj¹c na przeciw niej. Zatrzyma³em siê ostro i stan¹³em olbrzymiego dêba przednimi kopytami lekko wymachuj¹c kilka metrów od siwki. Temu ca³emu przedstawieniu towarzyszy³o donoœne r¿enie.

[Tiara]

StaÂłam spokojnie patrzÂąc na ogiera. Tak lepiej. PobiegÂłam galopem koÂło, a jak wrĂłciÂłam strzeliÂłam baranka i zarÂżaÂłam donoÂśnie. PodeszÂłam kawaÂłek i wyciÂągnĂŞÂłam Âłeb, po czym uszczypnĂŞÂłam go w ÂłopatkĂŞ. OdbiegÂłam kawaÂłek i stanĂŞÂłam. PatrzyÂłam siĂŞ prosto w oczy konia.

[Delilora]

Opad³ na ziemie z niezadowoleniem. Nie bêdzie stawa³ na g³owie. Jeœli jej zale¿y to niech sama siê postara. Tsa, huœtawki nastrojowe to coœ co wystêpowa³o u mnie zbyt czêsto. Drgn¹³em pod wp³ywem ch³odnego wiatru i odgarn¹³em kopytem œnieg z ciemnozielonej trawy. Zacz¹³em skubaÌ zmarzniête ŸdŸb³a. Ju¿ mi nie zale¿a³o skoro ta panna to taka uparta. Opuœci³em ogon i przesta³em ja obserwowaÌ. Czy udowodni, ¿e jest warta zainteresowania, to ju¿ tylko jej sprawa.
Zapewne nagÂłe zaprzestanie ekscytacji wynikÂło z mieszanego humoru po przyjeÂździe. No nic....

[Tiara]

PopatrzyÂłam ze zdziwieniem na ogiera. Co mu siĂŞ staÂło? Nagle zrezygnowaÂł. Niezadowolona odbiegÂłam od niego. Trudno, jeÂżeli od tak mu nie zaleÂży to nie. Spokojnie zaczĂŞÂłam skubaĂŚ trawĂŞ.

[Delilora]

Wrrr... Zimny wiatr ze Âśniegiem wiaÂł od lasu. Co chwile drÂżaÂłem niezadowolony z tego chÂłodu. OdwrĂłciÂłem siĂŞ tyÂłem do prÂądu wiatru nadal przyskubujÂąc trawkĂŞ.

[Tiara]

Zdenerwowana odbiegÂłam na drugi koniec. Przed chwilÂą byÂł peÂłen Âżycia, a teraz mnie olewa. Pff. PrychnĂŞÂłam i spojrzaÂłam przez chwilĂŞ na ogiera. Potem odgarnĂŞÂłam Âśnieg i poskubaÂłam trochĂŞ trawy, co chwilĂŞ jednak ukradkiem patrzÂąc na Deliora.

[Delilora]

Nomnomnom, trawka <3. Szkoda tylko, ¿e zmarzniêta :C. Ale przekopuj¹c siê przez warstwy œniegu, ukrywaj¹ce siê pod nim jesienne liœcie, które jeszcze nie zd¹¿y³y zgniÌ i skamienia³¹ z zimna ziemiê natkn¹³em siê na przepyszny korzonek jakowejœ roœliny. Unios³em ³eb z satysfakcj¹ prze¿uwaj¹c zdobycz i zwróci³em oczy ku klaczy. Drgnê³o mn¹ jak tylko na ni¹ spojrza³em. Jak tak mo¿na w taki mróz wyprowadzaÌ rannego konia bez derki na padok? Barbarzyùstwo. Podrepta³em do bramy, stan¹³em przed ni¹ i zacz¹³em przyskubywaÌ drewniane ogrodzenie zrzucaj¹c jednoczeœnie z niego tony bia³ego puchu. Z niecierpliwoœci¹ wyczekiwa³em ranka. Zwiesi³em ³eb przez ogrodzenie szyjê opieraj¹c o ten otó¿ oddzielaj¹cy mnie od reszty œwiata przedmiot i przymru¿y³em oczy. Zapad³em w p³ytki i czujny sen.

[Tiara]

Ze z³oœci¹ popatrzy³am na ogiera. To ju¿ jest chamskie. Jak nie chcia³ od razu to czemu zaczyna³. Prychnê³am z niezadowoleniem i pobieg³am do El. Jak widaÌ usia³a odejœÌ, wiêc g³oœno zar¿a³am.

[Delilora]

Mija³y d³ugie nudne godziny, które niemi³osiernie siê d³u¿y³y, a¿ w koùcu mój czjny sen naruszy³y g³osy ludzi wydobywaj¹ce siê z pobliskiego budynku. Nadal by³o ciemno i na tle lasów i pól widaÌ by³o tylko niewielkie kwadraciki œwiat³a wydobywaj¹ce siê z okien. Poruszy³em siê nerwowo uderzaj¹c kopytami o ogrodzenie. Wyci¹gn¹³em do ty³u tyln¹ œcierp³¹ podczas snu nogê i roœci¹gn¹³em j¹. Zacz¹³em robiÌ wolno ma³e okrêgi w pobli¿u bramy wyczekuj¹c na zabranie z tego przeklêtego mrozu.