- To te¿ mo¿e byÌ... - powiedzia³a niby to spokojnie, ale jej wzrok na krótk¹ sekundê z przyjemnego sta³ siê kpi¹cy. Przeci¹gnê³a siê, poprawi³a nausznicê zgrabnym ruchem odgarniaj¹c przy tym kruczoczarne w³osy za ucho i jeszcze raz poklepa³a mnie po pysku. Docisnê³a sznurowad³a w glanach i ruszy³a ku drzwiom z rêkoma w kieszeniach. - To ja was opuszczam... - powiedzia³a przelotnie spogl¹daj¹c na dziewczyny, a zw³aszcza zwracaj¹c uwagê na t¹ cich¹ myszkê, która nie odezwa³a siê ani s³owem. Wysz³a i nieco dr¿¹c z zimna ruszy³a w stronê swego domu. Mimo szkurzanej kurtki wieczorne zimno dokucza³o jej jakby wpad³a do lodowatej wody. Przy ka¿dym oddechu z jej bladych, delikatnych ust wydobywa³a siê mgie³ka znikaj¹ca równie szybko jak jej ciep³o. Zapiê³a kurtkê pod brodê i zniknê³a za budynkami. Do koùca przygl¹da³em siê przez szparê w drzwiach jak odchodzi, a gdy tylko uciek³a mi z oczu strzeli³em barana parskaj¹c i w³a¿¹c na œcianê boksu. Potupta³em chwile w kó³ko po czym z powrotem podszed³em do drzwi boksu wychylaj¹c przezeù ³eb i podgryzaj¹c metalowe zamkniêcie.

-Siodlarnia jest zaraz obok, jeÂżeli o to pytasz.-powiedziaÂła spokojnie.

- Przyzwyczaj¹ siê. - powiedzia³a od niechcenia dziewczyna. Przez chwilê zastanawia³a siê nad czymœ wzrok têpo wbijaj¹c w ziemie po czym nie unosz¹c g³wy zapyta³a: - Jest tutaj pokój socjalny? - najwidoczniej chcia³a ju¿ wiedzieÌ czy bêdzie musia³a siê przebieraÌ w domu czy tutaj. WidaÌ by³o, ¿e przygotowuje siê do pierwszej jazdy. Jej . Parskn¹³em stukaj¹c kopytem w ziemiê.

Ups... zapomniaÂło siĂŞ xD
WezmĂŞ numerek... 5

Co z Wami.?
Loteria trwa.!

ParsknĂŞÂłam gÂłoÂśno domagajÂąc siĂŞ smakoÂłyka. Ellie z litoÂści chyba daÂła mi marchewkĂŞ. PrzeÂżuwaÂłam jÂą, a El korzystajÂąc z chwili spokoju powiedziaÂła:
-To chyba jedyny sposĂłb by jÂą uspokoiĂŚ...

- Urok osobisty. - powiedzia³a Alice uœmiechaj¹c siê jeszcze szerzej. Podarowa³a mi jeszcze jedno jab³ko i opuœci³a boks z trudem zapobiegaj¹c mojemu wyjœciu. Z jej oczu widaÌ by³o, ¿e jest podekscytowana. Nie mog³a siê doczekaÌ ponownego utwierdzenia siê w siodle. Z kieszeni wyci¹gnê³a telefon z trudem odrywaj¹c wzrok ode mnie przeciskaj¹cego ³eb przez kraty. Spojrza³a na wyœwietlacz urz¹dzenia po czym upewniaj¹c siê o godzinie wbi³a œlepia w szparê miêdzy drzwiami stajni. S³oùce ju¿ niemal zniknê³o za widnokrêgiem. Westchnê³a chowaj¹c telefon z powrotem do kieszeni. Odszed³em kawa³ek od krat i stan¹³em dêba na tyle wysoko, na ile pozwala³ mi sufit. Lekko wymachiwa³em przednimi nogami r¿¹c donoœnie, ale widz¹c karc¹cy wzrok Alice opad³em z powrotem na œció³kê opuszczaj¹c ³eb. Gdy moja g³owa znajdowa³a siê nisko ujrza³em pod ¿³obem ma³y sto¿ek siana. Skubn¹³em nieco i prze¿uwaj¹c such¹ trawê wróci³em do krat boksu.

PrychnĂŞÂłam gÂłoÂśno z zadowolenia. PoÂłoÂżyÂłam swĂłj Âłeb na ramieniu El. PogÂłaskaÂła mnie po chrapach i dodaÂła
-Obie klacze, Lucy i Tiara zaczê³y przy nim wariowaÌ. Zacz¹³ on, a potem nie poznawa³am swojej klaczy.

- Ja nazywam siê Alice. - wykrztusi³a niczym przedszkolak dziewczyna. By³a Polk¹ z krwi i koœci, ale d³ugi pobyt w Danii zniszczy³ jej wyraŸn¹ i dok³adn¹ polsk¹ wymowê. Mówi³a jakby jej akcent by³ zmieszany z Polskim i Duùskim. Uœmiechnê³a siê lekko, a jej b³êkitne oczy zawis³y na siwej klaczy. - Jej imiê œwietnie pasuje do wygl¹du. - powiedzia³a gdy Ellie przedstawi³a jej swego wierzchowca. Szturchn¹³em j¹ w ramie parskaj¹c. Dziewczyna przenios³a œlepia wbijaj¹c je w moje ciemne ocêta i przybli¿y³a g³owê do chrap d³onie podk³adaj¹c pod mój pysk. - Delilora szatanem? - uœmiechnê³a siê jeszcze szerzej - Mo¿e... ale nie dla mnie. - doda³a szeptem odsuwaj¹c siê nieco ode mnie. 'Ale jak chcesz ostr¹ jazdê, to zapraszam' - dokoùczy³em w myœlach s³owa Alice. Gdyby nie to, ¿e to ONA tu by³a to ju¿ bym dawno spacerowa³ po stajni zamiast grzecznie siedzieÌ w miejscu. Ale nawet przy niej stanie i gapienie siê nie by³o do mnie podobne. Przenosi³em ciê¿ar z nogi na noge postukuj¹c przy tym g³oœno.

PrychnĂŞÂłam gÂłoÂśno i szturchnĂŞÂłam Ellie w ramie. SkierowaÂłam wzrok na oczy El, a z kolei moje oczy mĂłwiÂły:"El, spokojnie. To tylko maÂłe wybryki" Po czym jeszcze raz szturchnĂŞÂłam siĂŞ w amie, a ona w koĂącu pojĂŞÂła o co mi chodzi i rozluÂźniÂła siĂŞ. PowiedziaÂła spokojnym tonem:
-Hej, jestem Ellie, ale mĂłw mi raczej El. To jest moja klacz Tiara, a jak podejrzewam to twĂłj ogier. WyglÂąda na takiego hmm...szatana. Ledwo przyszedÂł do stajni, a juÂż podrywa panienki-powiedziaÂła z lekka rozbawionym tonem.