Stadnina Koni

MaÂły lasek w pobliÂżu oÂśrodka. Nie jest daleko, ale to jest wypad na dÂługie godziny.
(http://hdmax.pl/obrazy/3/25/magiczny_las.jpg)

CwaÂłem pĂŞdziÂłam przed siebie. CzuÂłam, Âże Ellie staraÂła siĂŞ utrzymaĂŚ w siodle, ale przez tyle czasu moÂże to byĂŚ trudne. ZwolniÂłam trochĂŞ.

WbiegÂłam poÂśrĂłd masĂŞ drzew. Layla odczuwaÂła nie maÂłe turbulencje, ale dzielnie trzymaÂła siĂŞ w siodle. PociÂągnĂŞÂła za wodze co nieco zwalniajÂąc mnie. BiegÂłam teraz dosyĂŚ wolnym galopkiem.

ZwolniÂłam do tĂŞpa Lucy, a Ellie spytaÂła Layli:
-SkÂąd pochodzi twoja klacz?

Layla rĂłwnieÂż zwolniÂła mnie do stĂŞpa. SzÂłam obok Tiary Âłeb trzymajÂąc prostopadle do ziemi, a pysk miaÂłam szeroko otwarty.
- Jest z Anglii, ale wiêkszoœÌ czasu spêdzi³a w Ameryce. - powiedzia³a dziewczyna klepi¹c mnie po szyi.

-Tiara jest rĂłwnieÂż z Anglii. UrodziÂła siĂŞ w hodowli, lecz musieli jÂą sprzedaĂŚ.-powiedziaÂła spokojnie gÂłaszczÂąc mnie po szyi

- Dlaczego? - zapyta³a Layla. Przyœpieszy³am nieco i z niewiadomego powodu zaczê³am iœÌ stêpem zebranym unosz¹c nogi dosyÌ wysoko, jak do przygotowania do pasa¿u. £eb trzyma³am prostopadle do ziemi mimo luŸnych wodzy. Dziewczyna zauwa¿aj¹c moje uje¿d¿eniowe wyczyny postanowi³a to wykorzystaÌ aby przekonaÌ siê co umiem. - Noga. - powiedzia³a do mnie swoj¹ praw¹ stop¹ dotykaj¹c mojego ³okcia, a bacikiem delikatnie pukaj¹c dwa razy w moj¹ praw¹ ³opatkê. By³am co nieco zdezorientowana nowym s³owem bo przecie¿ gdy siê uczy³am mówiono do mnie po angielsku lub amerykaùsku, ale czuj¹c dotkniêcie unios³am praw¹ przedni¹ nogê wysoko do góry i wyci¹gnê³am j¹ w przód. Potem ju¿ automatycznie zaczê³am iœÌ stêpem hiszpaùskim. - Dobrze. - powiedzia³a Layla klepi¹c mnie po szyi po czym delikatnie poci¹gnê³a wodze abym przesz³a w stêp swobodny (zwyk³y).

OglÂądaÂła z podziwem wyczyny klaczy.
-Musieli j¹ sprzedaÌ, poniewa¿ w m³odoœci stawia³a opór. Nie mo¿na by³o jej ujeŸdziÌ, a gdy w koùcu siê to uda³o robi³a ró¿ne wybryki. W³aœciciel powiedzia³, ¿e nie bêdzie trzyma³ w stajni konia, który nie zarobi na siebie w zawodach. W tej hodowli ka¿dy koù wygrywa³ zawody. Sprzeda³ j¹, gdy nadarzy³a siê tylko pierwsza okazja. Jednak w nowym domu by³o jeszcze gorzej. Znów sprzedana, znów wyjazd. Coraz bardziej zdenerwowana tymi wyjazdami stawia³a coraz wiêkszy opór. Nikt jej nie chcia³, ale moi rodzice znaleŸli j¹. Znali jej przesz³oœÌ, ale powiedzieli, ¿e ja na pewno sobie z ni¹ poradzê. Byli mocno wzruszeni i pomyœleli, ¿e je¿eli oni jej nie kupi¹, to bêdzie mia³a wiêcej problemów. Mi uda³o siê j¹ ujeŸdziÌ, a dziêki temu jest ona teraz z nami.-powiedzia³a i poklepa³a mnie po szyi. Zrozumia³am, ¿e mówi coœ o mnie.

- A wiĂŞc duÂżo przeÂżyÂła mimo mÂłodego wieku... - powiedziaÂła Layla spoglÂądajÂąc na TiarĂŞ. MĂłj czarny ogon uniesiony byÂł wysoko i prezentowaÂł siĂŞ piĂŞknie, a uszy skierowane w przĂłd badaÂły kaÂżdy nadchodzÂący dÂźwiĂŞk z wielkim zainteresowaniem.

-Tak, mia³a doœÌ trudn¹ przesz³oœÌ, ale ciesze siê, ¿e mimo tego umia³a w ¿yciu komuœ zaufaÌ-powiedzia³a, gdy nagle us³ysza³am dziwne dŸwiêki dochodz¹ce z krzewów. Niespokojnie siê poruszy³am i zaczê³am strzyc uszami. Zapomnia³am siê i wierzgnê³am. Ellie nie przygotowana na taki zwrot wydarzeù spad³a, a ja ruszy³am w g³¹b lasu.

Layla widzÂąc upadek Ellie energicznie pociÂągnĂŞÂła za wodze co spowodowaÂło maÂłe wierzgniĂŞcie mymi przednimi kopytami przed zatrzymaniem. Szybko zeszÂła z mojego grzbietu i podeszÂła do dziewczyny.
- Nic ci nie jest? - zapytaÂła podajÂąc jej dÂłoĂą. Ja staÂłam w miejscu nastawiajÂąc jednak uszu w celu rozpoznania sytuacji dziejÂącej siĂŞ za liniÂą widocznoÂści.

-Nie nic, ale martwiê siê o Tiarê. Jest m³oda i nie wiadomo co jej przyjdzie do g³owy.-powiedzia³a zmartwionym g³osem, a ja pêdzi³am przed siebie niemal cwa³em.-Pomog³abyœ mi znaleŸÌ j¹?-spyta³a po chwili otrzepuj¹c siê z piachu.

- Jasne. - powiedziaÂła Layla. ChwyciÂła wodze mojego ogÂłowia blisko pysku i rzuszyÂłyÂśmy za Âśladami Tiary. CiÂągnĂŞÂłam mocno do przodu zainteresowana wydarzeniem.

Po chwili zwolni³am i zaczê³am krêciÌ siê woko³o. Nie wiedzia³am, z której strony dok³adnie dochodzi zapach. Po pewnym czasie pobieg³am na zachód. Tam las zacz¹³ siê rozrzedzaÌ, a ja sz³am ju¿ stêpem. Wtem poczu³am przeszywaj¹cy ból w tylnej nodze. Zar¿a³am g³oœno i pad³am. Tymczasem Ellie bieg³a w stronê us³yszanego jêku. Poczu³am, ¿e odp³ywaj¹ ze mnie wszystkie si³y i tracê przytomnoœÌ.

Layla pobiegÂła za Ellie. PrzycupnĂŞÂła obok Tiary i dotknĂŞÂła jej szyi usta zakrywajÂąc dÂłoniÂą. Oczyma przepeÂłnionymi strachem patrzyÂła na klacz nie wiedzÂąc co ma robiĂŚ. StaÂłam obok rĂłwnieÂż przyglÂądajÂąc siĂŞ klaczy. Co mogÂło to spowodowaĂŚ?

Le¿a³am niespokojnie oddychaj¹c. Czu³am, ¿e ogrania mnie ciemnoœÌ. Ostatnie co widzia³am to mê¿czyzn z grub¹ lin¹ i z³owieszczym uœmiechem. Zaczê³am odzyskiwaÌ przytomnoœÌ i zar¿a³am przeci¹gle. Chcia³am siê ruszyÌ, ale nie mog³am. Zar¿a³am ponownie, albo mo¿e spróbowa³am. W tym czasie Ellie stanê³a cicho ko³o mnie. Oczy jej by³y pe³ne ³ez i przera¿enia. Próbowa³a mnie uspokoiÌ, ale tamci Ÿli mê¿czyŸni byli bardzo blisko.

- Konie nie trac¹ przytomnoœci ot tak sobie. Ona nie mo¿e te¿ tak le¿eÌ bo dozna urazów wewnêtrznych. Musimy znaleŸÌ przyczynê tego i j¹ podnieœÌ. - powiedzia³a Layla, ale gdyby by³o to takie prosto. Zbyt wiele napatrzy³am siê na urazy, a nawet na œmierÌ na torze ¿eby teraz przejmowaÌ siê jakoœ strasznie takim wypadkiem, ale nie mo¿na by³o powiedzieÌ, ¿e nie by³am zainteresowana. Krêci³am siê niespokojnie grzbi¹c kopytami w ziemi. Nic nie mog³am zrobiÌ wiêc zda³am siê na inteligencje ludzi.

Poczu³am luz w nogach, wiêc chcia³am wstaÌ. Domyœli³am siê, ¿e wczeœniej mia³am skrêpowane kopyta, a potem Ellie musia³a przeci¹Ì liny. Wtem poczu³am ból w nodze. Próbowa³am iœÌ, ale coœ mi nie wychodzi³o. Znów siê zachwia³am. Sta³am na trzech kopytach i myœla³am co robiÌ.

Layla podeszÂła do mnie i ÂściÂągnĂŞÂła owijki z moich nĂłg.
- Nich no ju¿ stracê. - wymrucza³a cichutko, s³abym g³osem pod nosem i owinê³a bia³e owijki wokó³ ran Tiary. Momentalnie owijki nasi¹knê³y krwi¹. Wyci¹gnê³a telefon z kieszeni, wybra³a jakiœ numer i przy³o¿y³a go do uszu. Us³ysza³am jakby brzêczenie, a potem pikniêcie. Dziewczyna schowa³a telefon z powrotem do kieszeni podesz³a do Tiary i delikatnie œci¹gnê³a jej siod³o.

Ellie pomaga³a w Layli. Œci¹gnê³y powoli siod³o, a ja spróbowa³am iœÌ. Nagle us³ysza³am ciche kroki i spróbowa³am ostrzec dziewczyny. Ellie spostrzeg³a moje zaniepokojenie i domyœli³a siê, ¿e id¹ k³usownicy. Uklêk³a, a za sob¹ poci¹gnê³a Layle. Ja posz³am najszybciej jak mog³am i ukry³am siê w krzakach. Podesz³am cicho do Ellie.

Sta³am zamiataj¹c ogonem i nie bardzo przejmuj¹c siê zagro¿eniem. K³usownicy nie zastrzel¹ osiod³anego konia. Spojrza³am na Tiare. No bardzo ciekawa jestem dlaczego to zamiast uciec to j¹ zranili. Parsknê³am i podesz³am do niewielkiego Ÿróde³ka przep³ywaj¹cego przez las. Napi³am siê nieco wody i podesz³am do Layli tr¹caj¹c j¹ nosem. Chcia³am ju¿ pójœÌ gdzie indziej, pobiegaÌ trochê. Dziewczyna jednak z³apa³a mnie za wodze i wci¹gnê³a g³êbiej w zaroœla. Wierzgnê³am niezadowolona.

Ellie z³apa³a mnie i cicho poprowadzi³a mnie w g³¹b lasu. Gdy oddali³a siê doœÌ daleko stanê³a i obejrza³a bli¿ej moj¹ nogê. Owijki by³y ca³e przesi¹kniête krwi¹. Sta³am i rozgl¹da³am siê niespokojnie. A gdzie Lucy?

'Jak nie, to nie. Sama pójdê' - pomyœla³am i szarpnê³am mocno g³ow¹ wyrywaj¹c siê z r¹k Layli. Posz³am cichym i lekkim krokiem w stronê, z której przyszliœmy. Dziewczyna upewni³a siê, ¿e w pobli¿u nie s³ychaÌ ¿adnych niebezpiecznych dŸwiêków i podbieg³a do mnie. Mimo tego, ¿e ci¹gle by³am w ruchu jakoœ wdrapa³a siê na mój grzbiet. Poci¹gnê³a ostro za wodze, abym zawróci³a. Mo¿e i normalny koù jest na tyle pos³uszny, aby daÌ siê poprowadziÌ jeŸdŸcowi, ale ja nie jestem grzeczn¹ dziewczynk¹. Stanê³am dêba w celu protestu przez co Layla omal nie przywali³a g³ow¹ w ga³¹Ÿ drzewa. Mimo moich staraù dziewczyna jednak nie zrezygnowa³a. Uparte te cz³owieki s¹. Poci¹gnê³a mnie mocno i w koùcu polaz³am w stronê Tiary. Wzrok mia³am nape³niony groŸbom. Nie lubi³am jak ktokolwiek mi siê sprzeciwia³.

Ellie postanowi³a powoli ruszyÌ. Wiedzia³a przecie¿, ¿e Lucy i Layla mog¹ szybciej iœÌ. Prowadzi³am w stronê œcie¿ki. Po jakimœ czasie wyszliœmy na œcie¿kê, a tam zaczekaliœmy na Lucy i Laylê

Layla byÂła dosyĂŚ zestresowana. Na tyle, Âże teraz w ogĂłle jej nie czuÂłam. SiedziaÂła sztywno jak sÂłup nie wczuwajÂąc siĂŞ w mĂłj ruch. ÂŚcisnĂŞÂła mnie Âłydkami jednoczeÂśnie ciÂągnÂąc za wodze. WierzgnĂŞÂłam uÂświadamiajÂąc jej co robi i powolnym kÂłusem podbiegÂłam do Tiary i Ellie.

Ellie rozglÂądaÂła siĂŞ za LaylÂą i Lucy. StaÂłam na trzech kopytach, a Ellie pomagaÂła mi zachowaĂŚ rĂłwnowagĂŞ.

---

Sorki, muszê na razie koùczyÌ. PóŸniej najprawdopodobniej wejdê.

Stanê³am bok Tiary ³ypi¹c wokó³ niezadowolonymi oczyma i grzebi¹c kopytem w ziemi. Layla jeszcze chwilê by³a spiêta, ale potem wiedz¹c ju¿, ¿e nie ma niebezpieczeùstwa wrêcz "rozp³ynê³a" siê w siodle. Tak by³o o wiele lepiej.

-Idziemy?-spytaÂła nadal trochĂŞ zaniepokojona.

Layla pokiwa³a g³ow¹ nie wyduszaj¹c z siebie ani s³owa. Z³apa³a pewniej wodze i strzemiona po czym wprowadzi³a mnie ku œcie¿ce. Ruszyliœmy w stronê stajni co jeszcze bardziej mnie poddenerwowa³o. Kiwa³am g³ow¹, pochyla³am j¹ ci¹gn¹c dziewczynê do przodu, wierzga³am, szura³am po ziemi i robi³am ró¿ne inne dziwactwa byleby ukazaÌ swoje niezadowolenie. Mia³am nawet zamiar postrzelac kilka baranków, ale bior¹c pod uwagê id¹c¹ za mn¹ Tiarê zrezygnowa³am.

Lekko pociÂągnĂŞÂła mnie za sobÂą. SzÂłam bez oporĂłw w stronĂŞ stajni. Po chwili wyszÂłyÂśmy z lasu.